روشنایی در شهر :

روشنایی در شهر

بعد از كودتای 1299 ،توسط بلديه تعدادی فانوس ديواری حلبی به رنگ سبز خريداری شد كه سه طرف آن شيشه و كلاهك بادگيری در بالاي آن تعبيه شده بود و توسط پايه آهنی به ديوار نصب می شد و در هر پنجاه قدم يكي از آن ها به ديـوار كوبيده شـد .

بـا جيـره هـر فانوس پنج سير نفت و استخدام عده ای چراغچی كه هر صد و پنجاه چراغ به يكي از آن ها واگذار شد معابر مختصر روشـنايي يافتنـد .

بـرای اولین بار خیابان لاله زار ، ناصر خسرو (ناصریه) ،علاءالدوله (فردوسی) ، باب همایون ، احمدیه (سپه) ، چراغ گاز (امیر کبیر) وو استامبول سیم کشی و با چراغ برق روشن شد .

بعد از شهریور 1320 و با توجه به رشد روز افزون جمعیت تهران و افزایش فضای شهری ، نیاز به نور با دو رویکرد روشنایی و نورپردازی بیش از پیش احساس شد .

گسترش تدریجی معماری مدرن ، محوطه سازی میادین ، پارک ها و خیابان ها در کنار توجه به آثار حجمی-بصری در سطح شهر زمینه را برای استفاده از تجهیزات جدید روشنایی و نورپردازی فراهم آورد .

روشنایی در شهر – اولین فضای شهری نورپردازی شده در تهران

اغلب ميادين بزرگ شهر با نماد حجمی آراسته شد .

آبنماهـای فراوانـی در سـطح شـهر بـه بهـره بـرداری رسـيد كـه همگـي نيازمند نورپردازی های ويژه خود بودند تا در شب، برای شهروند تهرانی علاوه بر كاهش خطرات ناشی از تاريكي و عدم امنيت ، مناظری جالب توجـه و زيبا پديد آورند .

تبديل محله قدیمی سنگلج به پارك شهر (با اسلوب پـارک سـازی جديد شـامل آكواريـوم، اسـتخر و فـضاهای اسـتراحت شهروندان) ، ميدان مشق سابق به باغ ملی كه مركز برگزاري جشن ها بود، همچنين احداث چندين پارك و مركز بزرگ تفريحی ديگر ماننـد كافه شهرداری (پارك دانشجو فعلی)، پارك ساعی و پارك ملت فضاهای مناسبی را جهت نورپردازی و ايجاد محـيط هـای تفريحی در شـب ايجاد كرد .