اختراع اولین لامپ (پارت دوم-ادیسون) :
توماس ادیسون به‌عنوان یک مخترع و کارآفرین قدرتمند که نوآوری‌های متعددی را تجربه کرده بود از سال‌ها پیش به دنبال توسعه و تجاری‌سازی یک لامپ ارزان و کارآمد بود .
وی فهمید که مشکل لامپ طراحی شده از سوی سوان، فیلامنت‌های مورد استفاده است .
کلید حل مسئله، استفاده از یک رشته نازک با مقاومت الکتریکی بالا بود که با یک جریان کم الکتریکی هم، بتوان لامپ را روشن نمود .
وی لامپ خود را در دسامبر ۱۸۷۹ به نمایش گذاشت .
اختراع اولین لامپ (پارت دوم-ادیسون)
جالب اینجا است که سوان از این نوآوری جدید برای رفع مشکل لامپ خود استفاده کرد و در انگلیس، شرکتی برای تجاری‌سازی گسترده اختراعش تأسیس نمود.
ادیسون در واکنش به این اقدام، سوان را به نقض پتنت متهم کرد که البته به دلیل گواهی ثبت اختراع سوان در انگلستان، راه به جایی نبرد.
در نهایت، این دو مخترع که هر دو در توسعه لامپ‌های الکتریکی سهم داشتند، به هم پیوسته و شرکت «Edison Swan United» را پایه‌گذاری نمودند.
یکی از بزرگترین تولیدکنندگان لامپ‌های الکتریکی در جهان که موفقیت های قابل ملاحظه‌ای به دست آورد.
گفتنی است که سوان تنها رقیبی نبود که بر سر راه ادیسون قرار گرفت.
در سال ۱۸۷۴ میلادی و در اوج تلاش‌های فناورانه سوان در انگلیس، یک دانشجوی کانادایی به نام «هنری وودوارد» با همکاری «متیو ایوانز» یک لامپ رشته‌ای مشابه با نسخه انگلیسی توسعه دادند.
لامپ آن‌ها، شامل میله‌های کربن در اندازه‌های مختلف بود که در یک استوانه شیشه‌ای پر از نیتروژن قرار گرفته بود.
آن‌ها در همان سال اقدام به ثبت اختراع خود در کانادا نمودند که نتیجه آن، گواهی ثبت اختراعی با شماره «CA3738A» بود که در سوم آگوست سال ۱۸۷۴ میلادی، از سوی دفتر مالکیت فکری کانادا صادر گردید.
وودوارد نسبت به موفقیت تجاری اختراع خود بسیار خوش‌بین بود و از همین رو، محافظت از آن در بازار آمریکا را در دستور کار قرار داد.
وی اختراعش را در سیستم پتنت آمریکا نیز به ثبت رسانید و در تاریخ ۲۹ آگوست سال ۱۸۷۶ میلادی، گواهی ثبت اختراعی به شماره «US 181613»، از سوی دفتر ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا به آن اعطا گردید.
لازم به ذکر است که لامپ ابداعی وودوارد و شریکش، برای بدل شدن به یک نسخه تجاری و کارآمد، نیاز به توسعه بیشتری داشت.
با این وجود، از آنجا که آن‌ها سرمایه کافی برای توسعه و تجاری‌سازی این ایده را در اختیار نداشتند، مالکیت اختراعات خود را در سال ۱۸۷۹ میلادی، به توماس ادیسون واگذار نمودند.
ادیسون لامپ رشته‌ای خود را با استفاده از یک رشته بسیار مقاوم و نازک از کربن، درون یک حباب شیشه‌ای عاری از هوا طراحی نمود و در پی دوام مناسب این طرح نوآورانه، در سال ۱۸۸۰ میلادی، شرکت «Edison Electric Illuminating Company» را در نیویورک بنیان نهاد.
این شرکت، با کمک‌های مالی بانک آمریکایی «J. P. Morgan» و سایر ثروتمندان آن دوران، اولین ایستگاه‌های تولید برق و لامپ‌های متصل به آن‌ها را راه‌اندازی نمود.
اولین ایستگاه، در سپتامبر ۱۸۸۲ میلادی، در منهتن افتتاح شد و به سرعت به سایر نقاط آمریکا نیز تسری یافت.
گفته می‌شود که بعدها مخترعینی نظیر «ویلیام ساویر» و «آلبون من» نیز، شرکت‌های خود را با ادیسون ادغام نمودند که نتیجه نهایی آن، شرکت مشهور جنرال الکتریک است.
در مجموع، می‌توان چنین نتیجه گرفت که سوان در انگلیس و وودوارد در کانادا، به‌عنوان مخترعین پیشگام در طراحی و توسعه لامپ‌های رشته‌ای محسوب می‌شوند.
اما ادیسون با نبوغ علمی و البته شم تجاری خود، توانست نمونه‌های اولیه ناکارآمد آن‌ها را بهبود داده و علاوه بر ساخت محصولی کارآ و مقرون‌به‌صرفه، آن را به صورت گسترده تجاری‌سازی نماید.
از این منظر، ادیسون را می‌توان مهم‌ترین فرد در مسیر توسعه و تجاری سازی لامپ الکتریکی دانست، حتی اگر نخستین مخترع آن نباشد.
